ข้างหลังชีวิต ภาคมัชฌิมวัย ตอน”คนโรงแรม”(3)

ข้างหลังชีวิตตอนนี้ผมจะกล่าวถึงบุคคลต่างๆที่อยู่แวดล้อมตัวผมในการทำงานที่โรงแรมชวลิต หลังจากที่เคยกล่าวถึงเจ้าของโรงแรมมาแล้วคือ คุณชวลิต ทั่งสัมพันธ์ ต่อมาน่าจะเป็นผู้บังคับบัญชาหรือหัวหน้าผมในตำแหน่ง ผู้จัดการทั่วไป (General Manager) ซึ่งสมัยนั้นคือ คุณวิรัตน์ อรรถาภิรักษ์ นับเป็นผู้จัดการทั่วไปคนไทยที่มีชื่อเสียงและฝีมือในการทำงานระดับต้นๆของวงการโรงแรมคนหนึ่ง ผมไม่ค่อยทราบประวัตืความเป็นมาของท่านมากนัก แต่เท่าที่ดูด้วยสายตาของผมในสมัยนั้น เป็นคนที่มีรสนิยมในการแต่งกายดีมาก ชอบดื่มบรั่นดีตอนเย็นหลังเลิกงาน(พักผ่อน) สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดี บุคลิคดูเหมือนเป็นคนดุ จริงจังกับงาน ใครๆที่เป็นลูกน้องท่านสมัยนั้นมักจะเกรงกลัวกันพอสมควร แต่สำหรับผมรู้สึกเฉยๆครับ คุณวิรัตน์นี่แหละมีส่วนเป็นตัวแปรให้ผมต้องเปลี่ยนงาน(อีกแล้ว) จะเล่าให้อ่านในโอกาสต่อไป

สำหรับบุคคลต่อมาที่เป็นเพื่อนร่วมงานผมคือ คุณรัชนีวรรณ (ต้อย) รัตนวิระกุล เป็นชาวแม่กลอง สมุทรสงคราม ทำงานเป็นเลขาของผู้จัดการทั่วไปที่โรงแรมนี้มาหลายคน รวมทั้งเป็นเลขาคุณวิรัตน์ด้วย บุคคลิกเป็นคนว่องไว คล่องแคล่ว มีความสามารถในงานด้านเอกสาร ละเอียดถี่ถ้วนไม่มีความผิดพลาด เป็นที่รักและเกรงใจของเพื่อนร่วมงานทุกคนทุกฝ่าย เพราะโดยตำแหน่งงานคนก็ให้ความเกรงใจอยู่แล้ว ปัจจุบันนี้ทำงานด้านสังคมหลายแห่ง คือรองเลขาธิการ มูลนิธิใบไม้เขียว รองเลขาธิการสมาคมการบริหารโรงแรมไทย เป็นต้น

คนต่อมาคือ คุณอัศวิน อิงคะกุล ผู้จัดการฝ่ายขาย นัยว่าเป็นเพื่อนกับคุณกมล รัตนวิระกุล นายกสมาคมการบริหารโรงแรมไทย เป็นชายหนุ่มรูปหล่อ แต่งกายดี มีมนุษยสัมพันธ์สูง หลังจากที่เขาออกจากโรงแรมชวลิตแล้ว ไปมีชื่อเสียงโด่งดังที่โรงแรมเอเซีย พัทยา ของคุณกำพล เตชะหรูวิจิตร  วันนี้เขาคือ ประธานบริหารเครือโรงแรมมิราเคิ้ล หลักสี่

 

อีกคนคือ คุณแฉล้ม (จำนามสกุลไม่ได้) ผู้จัดการฝ่ายจัดเลี้ยงและผู้จัดการห้องอาหารบางกะปิค๊อฟฟี่ช็อป อันมีชื่อเสียงเป็นที่ชุมนุมของลูกค้าหลากหลายอาชีพ เป็นคนทำงานจริงจัง ไม่ค่อยพูดจาสังสรรค์กับใคร บุคคลในดวงใจคือท่านประธานฯ

คนสุดท้ายจริงๆคือ คุณปิยะ (จำนามสกุลไม่ได้) เป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคล และหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย คนนี่แหละสอนให้ผมรู้จักการสะสมพระเครื่อง ทำให้ผมหมดเงินไปมากมาย ทราบว่าไปทำงานที่ตะวันออกกลาง และเสียชีวิตที่นั่น

ความจริงยังมีเพื่อนร่วมงานอีกสองคน แต่เขาไม่สนิทสนมกับใครๆคือ คุณทวีอัตถ์ หัวหน้าฝ่ายบัญชีและการเงิน และผู้จัดการห้องอาหารจีนแมนดาริน (เป็นคนจีนใครๆเรียกชื่อเขาว่า ก๋ำก๊อ)

หากจะพูดถึงการรู้จักผู้คนในสมัยนั้น ผมรู้จักผู้คนมากมายหลากหลายอาชีพ ทั้งโดยหน้าที่การงานและโดยสังคม โดยเฉพาะลูกค้าของผมที่ออสการ์คลับ ซึ่งเป็นคลับระดับ วีไอพี นั้น ผมรู้จักคนที่มีชื่อเสียงมากมาย หากเอ่ยชื่อมา ณ ที่นี้ทุกคนต้องร้อง อ๋อ กันทั้งนั้น แต่โดยมรรยาทผมไม่อาจจะเปิดเผยชื่อท่านเหล่านั้นได้

แต่มีหลายท่านที่ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่จะเอ่ยชื่อท่าน และท่านคงไม่รังเกียจผม อาทิ คุณไพบูลย์ สำราญภูติ ผู้จัดการฝ่ายขายโครงการหมู่บ้านเสนาฯนิเวศน์ ของบริษัท สยามประชาคาร คุณกมล รัตนวิระกุล ตอนนั้นทำงานอยู่กลุ่มธุรกิจ พีเอสเอ กรุ๊ฟ และวันนี้คือ นายกสมาคมการบริหารโรงแรมไทย อาจารย์ทินวัฒน์ มฤคพิทักษ์ ผู้อำนวยการสถาบันศูนย์พัฒนาบุคลิคภาพและการพูดในที่ชุมชน อดีต รมช.กระทรวงสาธารณะสุข สมัยรัฐบาล คุณทักษิณ ชินวัตร คุณเสรี บุณยประเสริฐ นักประชาสัมพันธ์คู่ใจของ คุณสุพจน์ เดชสกุลธร เจ้าของ บง.เยาวราชไฟแนนซ์ เป็นต้น

Advertisement

เกี่ยวกับ หนุ่มร้อยปี

ชอบดูหนัง ฟังเพลงเก่า เล่าความหลัง นั่งเล่นเน็ต ถ่ายรูป อ่านหนังสือ
ข้อความนี้ถูกเขียนใน คนโรงแรม คั่นหน้า ลิงก์ถาวร

ใส่ความเห็น

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  เปลี่ยนแปลง )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  เปลี่ยนแปลง )

Connecting to %s