ข้อเขียนชุดนี้เป็นภาคต่อจาก “ข้างหลังชีวิต” ครับ จะเขียนเกี่ยวกับชีวิตของผมในวันนี้ว่าทำกิจกรรมอะไรบ้าง มีความเป็นอยู่อย่างไร แล้วกิจกรรมตามสโลแกนที่ตั้งไว้ “ชอบดูหนัง ฟังเพลงเก่า เล่าความหลัง นั่งเล่นเน็ต” ยังปฏิบัติอยู่อย่างสม่ำเสมอหรือเปล่า
เริ่มกันตั้งแต่อายุย่างขึ้น 80 ปี เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม ที่ผ่านมาก็แล้วกันนะ
ก่อนจะถึงวันคล้ายวันเกิดวันที่ 14 พฤษภาคม บุตรชายคนโต กบ ธนวรรณ และ แหวว ปุณณภา ภรรยาของเขา ได้พาไปเที่ยวอิสานใต้ เริ่มตั้งแต่สุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีษะเกษ และอุบลราชธานี วันกลับกรุงเทพตรงกับวันคล้ายวันเกิดพอดี (วันอาทิตย์ที่ 14 พฤษภาคม) มีโอกาสได้มาทำบุญร่วมกับครอบครัวของบุตรสะไภ้คนโต ที่วัดแห่งหนึ่งในหมู่บ้าน อ.พยุห์ ศรีษะเกษ มีการเป่าเค็กวันคล้ายวันเกิด และมีการอวยพรจากญาติๆของบุตรสะไภ้โดยการผูกข้อมือแบบประเพณีอิสาน เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่และมีความสุขดี
กำลังหาเมนูที่จะนำภาพประกอบมาลง แต่ยังหาไม่พบเพราะไม่ได้เข้ามาเขียนนานแล้ว ตอนนี้อาจจะไม่มีภาพประกอบครับ ต้องขออภัยด้วย
เคยคิดเล่นๆมานานแล้วว่าเมื่ออายุย่างขึ้นเลข 80 ปี ชีวิตจะเป็นอย่างไรหนอ? วันที่เขียนโพสต์นี้ก็มีอายุย่างขึ้น 80 ปีมาได้เดือนกว่าแล้ว โดยรวมก็ยังปกติดีอยู่นะ สุขภาพโดยรวมก็ยังเหมือนเดิมๆที่ผ่านมา โรคภัยไข้เจ็บก็ยังมีเหมือนเดิม ไม่มีโรคใหม่อะไรเพิ่มเข้ามาให้วุ่นวาย ความคิดความอ่านหรือความจำก็ยังปกติดีอยู่
ที่น่ายินดีคือสามารถล็อกอินเข้าระบบมาเขียนบล็อกที่ http://www.wordpress.com ได้ ตั้งแต่ไม่สามารถล็อกอินเข้าระบบได้เมื่อตอนอายุ 77 ปีที่ผ่านมา จะถือว่าเป็นรางวัลให้ชีวิตวัย 80 ปีก็ได้นะ
พูดถึงการใช้คอมฯเล่นเน็ต ผมใช้ประจำทุกเช้ามาตั้งแต่ พ.ศ. 2549 ระหว่างเวลา 08.00-11.30 น. ทุกวันไม่เว้นวันเสาร์อาทิตย์ เว้นแต่จะไปต่างจังหวัดเท่านั้น แม้จะไปต่างจังหวัดก็ใช้สมาร์ตโฟนหรือแท็บเล็ตแทน เรียกว่ากิจกรรมนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมทีเดียว
วันนี้เขียนเท่านี้ก่อนนะครับ พบกันโพสต์หน่าครับ สวัสดีครับ
ข้างหลังชีวิต 