โพสต์ที่แล้ว (33) ผมเขียนไว้ว่า เมื่อชีวิตขึ้นรอบ 81 ปี สิ่งที่จะต้องจับตามองอย่างใกล้ชิดคือ สุขภาพ
เพราะหากสุขภาพไม่ดี เจ็บออดๆแอดๆ มีชีวิตยืนยาวไปก็ไร้ค่า ซ้ำยังเป็นภาระให้คนใกล้ชิดและลูกๆอีกด้วย
นับตั้งแต่เดือนเกิด(พฤษภาคม)เป็นต้นมา สุขภาพที่ผมวิตกกังวลมากคือ การไอเรื้อรัง ที่เกิดจากปอดได้รับควันบุหรี่ สมัยตอนยังหนุ่มทำงานเป็นผู้จัดการไนท์คลับ”ออสการ์คลับ” รร.ชวลิต ปัจจุบันรวมเป็น รร.แอมบาสซาเดอร์ ถนนสุขุมวิท ซอย 11-13
ตอนอายุยังน้อยร่างกายแข็งแรง ก็ไม่รู้สึกผิดปกติอะไร มันมาส่งผลต่อร่างกายเมื่อเข้าช่วงสูงอายุ ตั้งแต่อายุ 60 ปีเป็นต้นมา
พยายามทำตัวใกล้หมอ มันก็ช่วยได้ในระดับหนึ่ง แต่ไม่สามารถจะป้องกันโรคภัยไข้เจ็บที่มันดาหน้าเข้ามารุมเร้าร่างกายได้
ทุกวันนี้ต้องกินยาหลังอาหารเช้าอยู่หลายตัว หมอประจำตัวที่ดูแลรักษากันมาตั้งแต่อายุ 60 ปี บอกว่าต้องกินไปตลอดชีวิต อมิตพุทธ
ที่กล่าวมาข้างต้น ก็ไม่ได้ท้อถอยกับชีวิตนะ เพราะใจยอมรับแล้วว่า อะไรจะเกิดให้มันเกิด พร้อมจะตั้งรับมันทุกรูปแบบ
ซาบซึ้งกับพุทธภาษิตที่ว่า “อโรคยา ปรมา ลาภา” ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
สวัสดีสำหรับวันนี้ พบกันใหม่โพสต์ต่อไปครับ
ข้างหลังชีวิต 