ชีวิตวันนี้คือวันพุธที่ 1 มีนาคม 2566
ย่างขึ้นเดือนที่สามของปี 2566 ก็ขอพูด(เขียน)เหมือนเดิมว่า วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วมาก พร้อมกับนำความชราภาพมาให้ผู้สูงอายุโดยทั่วหน้ากัน แบบไม่ลำเอียงใครทั้งสิ้น ไม่ว่าจะยากดีมีจน หรือมีสถานะเช่นใดก็ตาม
ในทางตรงกันข้ามก็นำความเจริญเติบโตมาให้เด็กทารกและเด็กวัยรุ่น เช่นกัน
ความจริงมันเป็นความเสื่อมด้วยกันทั้งหมดแหละ แต่เรากลับเรียกความเสื่อมของเด็กว่า เป็นความเจริญเติบโต เรียกความเสื่อมของผู้สูงอายุว่า ความชรา มันแปลกดีนะครับท่าน
วันนี้จะไม่พูดถึงเรื่องสุขภาพของตนเอง เพราะมีความบันดาลใจที่จะเขียนอะไรต่อมิอะไรแทน และจะขอเขียนถึงเรื่องเก่าที่นำมาลงเฟสบุ๊คใหม่ ติดต่อกันมาหลายตอน เช่น การท่องเที่ยว การทำงานในสาขาอาชีพต่างๆของผมที่ผ่านมา หลายท่านถามผมเป็นการส่วนตัว (ไม่อยากจะใช้คำว่า หลังไมค์ เพราะผมไม่ได้จัดรายการวิทยุ) ว่าเรื่องที่เอามาลงให้อ่านใหม่ในเฟสบุ๊คนั้น เขียนไว้ที่ไหน เขียนไว้เมื่อไร
ขอตอบว่าเมื่อประมาณ 10-20 ปีที่ผ่านมา ผมชอบเขียนบล็อก (Block) มาก ได้เขียนบล็อกไว้ตามเว็บฯต่างๆ เช่น http://www.bloggang.com http://www.wordpress.com เป็นต้น นับเป็นจำนวนหลายร้อยเรื่อง แตพออายุมากขึ้นเช่นปัจจุบันนี้ ผมกลับไม่มีความสนใจที่จะเขียนอะไร นึกเรื่องอะไรที่จะเขียนไม่ได้ เรียกว่าไม่มีความบีนดาลใจที่จะเขียน ว่างั้นเถอะ
สำหรับเหตุผลที่นำเรื่องเก่าเหล่านั้นมาลงเฟสบุ๊คใหม่ มีสองประการคือ
ประการแรกคิดว่าเรื่องเหล่านั้นยังไม่ล้าสมัย คนรุ่นใหม่น่าจะได้อ่าน เพราะเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยมีใครเขียนมากนัก
ประการที่สอง เป็นการอ่านทบทวนดูอีกครั้งว่าเขียนอะไรไว้อย่างไร แล้วจึงนำมาแชร์ให้อ่านกันอีกครั้งในเฟสบุ๊ค ซึ่งได้รับความสนใจจากแฟนคลับดีพอสมควร
วันนี้ก็ขอยุติเรื่องที่เล่ามาเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ
ข้างหลังชีวิต 